Doktorzy Honoris Causa

Djordje Živanowić

(1908-1995)
slawista, polonista, profesor Uniwersytetu w Belgradzie

28 lutego 1990 – uchwała Senatu UWr
19 września 1990 – dyplom wręczony został przez ambasadora RP w siedzibie Ambasady RP w Belgradzie
promotor: prof. Marian Jakóbiec

Djordje Živanowić urodził się 10 grudnia 1908 r. w Belgradzie (zm. 23 marca 1995 r. w Belgradzie). Studiował slawistykę i polonistykę na Uniwersytecie Belgradzkim (1927-1931). Przebywał na polonistycznych studiach uzupełniających na Uniwersytecie Warszawskim (1932-1933). Doktoryzował się z literaturoznawstwa słowiańskiego (1939). W 1959 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1959 profesorem zwyczajnym.

W czasie najazdu niemieckiego na Jugosławię znalazł się w obozie jenieckim (1941-1942). Zwolniony z obozu, pracował w Bibliotece Narodowej w Belgradzie (1942-1943) i na Uniwersytecie Belgradzkim (1943-1945). W latach 1945-1953 był redaktorem wydawnictwa oświatowego, lektorem w Teatrze Narodowym, docentem w Akademii Teatralnej, gdzie pracował do roku 1967. Równocześnie w roku 1954 powrócił na Uniwersytet Belgradzki i zorganizował Katedrę Języka i Literatury Polskiej, którą kierował aż do przejścia na emeryturę w roku 1978.

Dorobek naukowy profesora Djordje Živanowicia obejmuje m.in. studia poświęcone literackim i naukowym stosunkom serbsko-polskim, polskim pisarzom (A. Mickiewicz, H. Sienkiewicz, M. Konopnicka), a także przekłady z polskiej literatury na język serbsko-chorwacki oraz prace związane z metodyką nauczania języka polskiego w serbsko-chorwackim środowisku językowym.