Doktorzy Honoris Causa

Wojciech Sylwester Rubinowicz

(1889-1974)
fizyk teoretyk, profesor Uniwersytetu w Lublanie, Politechniki Lwowskiej, Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i Uniwersytetu Warszawskiego

30 września 1969 - uchwała Senatu UWr
9 kwietnia 1970 - uroczysta promocja
promotor: prof. Jan Rzewuski

Wojciech Sylwester Rubinowicz urodził się 22 lutego 1889 r. w Sadagórze na Bukowinie (zm. 13 października 1974 r. w Warszawie). Studiował matematykę i fizykę na Uniwersytecie Franciszka Józefa w Czerniowcach (1908-1913), tam też był asystentem i doktoryzował się w roku 1914. W roku 1916 przeniósł się na Uniwersytet Monachijski, w 1918 powrócił na uniwersytet w Czerniowcach, habilitował się i uzyskał etat docenta fizyki teoretycznej. Po włączeniu Czerniowiec do Rumunii został w 1920 r. profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie w Lublanie, gdzie wykładał fizykę teoretyczną, mechanikę teoretyczną i matematyczne metody fizyki. W 1922 r. przyjechał do Lwowa i pracował na Politechnice Lwowskiej (1922-1937) oraz na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1937-1939).  W latach 1941-1944 uczestniczył w tajnym nauczaniu. W roku 1946 przyjechał do Warszawy i związał się z Uniwersytetem Warszawskim (do 1960). Równolegle pracował w Państwowym Instytucie Matematycznym (1950-1953) i w Instytucie Fizyki Polskiej Akademii Nauk (1953-1974).

Członek wielu organizacji i towarzystw naukowych, m.in. Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej.

Profesor Wojciech Sylwester Rubinowicz w zainteresowaniach naukowych koncentrował się przede wszystkim na zagadnieniach kwantowej teorii promieniowania, teorii dyfrakcji, elektrodynamice oraz fizyce matematycznej. Stworzył metodę tzw. fali krawędziowej Rubinowicza oraz podał reguły wyboru i polaryzacji dla elektrycznego promieniowania kwadrupolowego. Profesor uznany został twórcą polskiej szkoły fizyki matematycznej.