Doktorzy Honoris Causa

Harry Eugene Stanley

(ur. 1941)
fizyk teoretyk, profesor Instytutu Technologii w Massachussetts i Uniwersytetu w Bostonie

28 stycznia 2004 – uchwała Senatu UWr
25 czerwca 2004 – uroczysta promocja
promotor: prof. Andrzej Pękalski

Harry Eugene Stanley urodził się 28 marca 1941 r. w Oklahoma City, USA. Ukończył fizykę na Wesleyan University w Middletown (1962). Po uzyskaniu stypendium Fulbrighta studiował przez rok doświadczalną biofizykę na Uniwersytecie w Kolonii. W 1967 uzyskał doktorat z fizyki na Uniwersytecie Harvarda. W latach 1964-1969 był też stypendystą Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley. W latach 1967-1976 związany z Instytutem Technologii w Massachusetts, gdzie kolejno był asystentem, zastępcą profesora oraz profesorem nadzwyczajnym. W 1976 r. został profesorem fizyki na Uniwersytecie w Bostonie, na którym pracuje do dziś. Od 1978 r. jest także profesorem fizjologii w szkole medycyny oraz dyrektorem Centrum Badań nad Polimerami w tymże uniwersytecie. Był profesorem wizytującym na uczelniach w Paryżu, Pekinie i Seulu.

Członek wielu towarzystw naukowych, w tym USA National Academy of Sciences, Research in Materials Science, Biophysical Society, American Physical Society-Division of Biological Physics oraz Węgierskiego Towarzystwa Fizycznego.

Zainteresowania naukowe prof. H. Eugene Stanleya mają charakter interdyscyplinarny. Początkowo zajmował się teoretycznymi aspektami fizyki ciała stałego. Następnie, stosując zaawansowany aparat matematyczny współczesnej fizyki, ujawnia nieznane dotąd relacje i analogie w fizyce, biologii i ekonomii. Uzyskał znaczące wyniki teoretyczne dotyczące zachowania sie wody. Napisał wiele prac nt. perkolacji i związków tego zagadnienia z fizyką polimerów. Jest pionierem w badaniach nad fraktalami, sposobami ich otrzymywania oraz ich związkami z fizyką. W latach 90. zainteresował się badaniem rytmu serca, jego analizą i możliwością wyznaczenia na tej podstawie korelacji istniejących w zapisie. Profesor zajmuje się także zastosowaniem metod fizyki statystycznej, m.in. analizy szeregów czasowych, do badania możliwych korelacji pomiędzy istniejącymi danymi dotyczącymi takich samych zagadnień jak kursy walut, indeksy giełdowe, powiązania podmiotów gospodarczych. Jest też autorem terminu "ekonofizyka".