Doktorzy Honoris Causa

Václav Havel

(1936-2011)
dramatopisarz, eseista, działacz polityczny,
prezydent Czechosłowacji (1989-1992)
i Republiki Czeskiej (1993-2003)

27 maja 1992 – uchwała Senatu UWr
21 grudnia 1992 – uroczysta promocja
promotor: prof. Jacek Kolbuszewski

Václav Havel urodził się 5 października 1936 r. w Pradze (zm. 18 grudnia 2011 w Hrádečku). Studiował na Wydziale Ekonomicznym Wyższej Szkoły Technologii Chemicznej (1955-1957), skąd został usunięty w trakcie próby przeniesienia się do szkoły teatralnej. Odbył służbę wojskową (1957-1959) i pracował w praskich teatrach, początkowo jako montażysta sceniczny, później kierownik literacki (1959-1968). Równocześnie studiował zaocznie w praskiej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończył w roku 1966 uzyskując dyplom w zakresie scenopisarstwa. W latach 1965-1969 był redaktorem czasopisma "Tvář", został przewodniczącym koła niezależnych pisarzy w Związku Pisarzy Czechosłowackich i członkiem czeskiego centrum Pen-Clubu. W 1969 r. po podpisaniu "Odezwy Dziesięciu Punktów" zakazano mu podejmowania twórczości artystycznej i usunięto jego książki z bibliotek. W latach 70-tych redagował czasopismo "Expedice", był jednym z twórców i animatorów Karty 77 oraz członkiem Komitetu Obrony Prześladowanych za Przekonania (1977-1979).
Kilkakrotnie aresztowany, spędził w celi więziennej blisko 5 lat. W listopadzie 1989 r. jako jeden z przywódców Forum Obywatelskiego brał czynny udział w rozmowach opozycji z komunistycznymi władzami czechosłowackimi, a 29 grudnia 1989 r. został wybrany przez Zgromadzenie Federalne na prezydenta Czechosłowacji (1989-1992). Po rozdziale Czech i Słowacji w latach 1993-2003 prezydent Republiki Czeskiej.

Václav Havel jest m.in. członkiem Hamburskiej Akademii Sztuk (honorowy), Bawarskiej Akademii Sztuk (korespondent), Pen-Clubu w Austrii, Francji, Szwajcarii i Szwecji.

Autor wielu utworów scenicznych, prac eseistycznych, autobiograficznych oraz artykułów publicystycznych. Jego twórczość cieszy się zainteresowaniem w wielu krajach Europy i za oceanem. Prace V. Havla tłumaczone były na kilkanaście języków, a sztuki doczekały się wielu interpretacji teatralnych.