Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Doktorzy Honoris Causa > Seaward

Seaward

Doktorzy Honoris Causa

Mark R. D. Seaward

(ur. 1938)
botanik, biolog środowiska, profesor Uniwersytetu w Bradford

28 stycznia 2004 – uchwała Senatu UWr
10 marca 2004 – uroczysta promocja
promotor: prof. Ewa Bylińska

Mark R.D. Seaward urodził się 10 sierpnia 1938 r. w Lincoln, w Anglii. Studiował botanikę i zoologię na Uniwersytecie w Birmingham, gdzie w 1959 r. uzyskał stopień naukowy bakalaureus nauk przyrodniczych (BSc). Studia magisterskie ze specjalności ekologia ukończył na Uniwersytecie w Nottingham w roku 1965. W 1972 doktoryzował się z filozofii (PhD) na Uniwersytecie w Bradford, tam też w 1982 r. uzyskał tytuł doktora nauk przyrodniczych (DSc). Karierę zawodową rozpoczął bezpośrednio po studiach, początkowo na Uniwersytecie w Nottingham, a następnie w Bradford, gdzie został profesorem i z którym związał się aż do przejścia na emeryturę. Na Uniwersytecie w Bradford założył i kierował Wydziałem Nauk Środowiskowych oraz piastował wiele innych odpowiedzialnych funkcji kierowniczych, zasiadał w Senacie i w wielu gremiach kolegialnych. Prowadzi wykłady dla studentów, dla nauczycieli, a również dla amatorów w ramach Uniwersytetu Otwartego i Centrum Edukacji Dorosłych. Wykłady obejmują szeroki wachlarz dyscyplin naukowych, a zasadniczymi są: ekologia, biogeografia z systematyką, paleoekologia, biogeochemia, lichenologia, ekologia miasta i terenów przemysłowych, monitoring skażeń środowiska i bioindykacja. Jako "visiting professor" prowadził wykłady na uniwersytetach w Oxford, Cambridge, Harvard, Lincoln, Manchester, Hong Kongu, Dublinie, Ulsterze i w Rosji.

Należy do licznych brytyjskich i międzynarodowych towarzystw naukowych, m.in. Brytyjskiego Towarzystwa Lichenologicznego, Japońskiego Towarzystwa Lichenologicznego, Towarzystwa Linneuszowskiego w Londynie oraz Polskiego Towarzystwa Botanicznego.

Badania naukowe prowadzone przez prof. Marka Seawarda obejmują większość kontynentów naszej Ziemi, różnorodne siedliska i strefy klimatyczne. Przedmiotem badań są głównie porosty, grzyby i mszaki oraz flora egzotycznych zakątków świata, a problematyka dotyczy ekologii we wszystkich jej aspektach, rozmieszczenia roślin i dynamiki zmian powodowanych antropopresją, biomonitoringu skażeń środowiska, a również historycznego wątku badań przyrodniczych. Wiedza i bogate doświadczenie profesora zadecydowały o powołaniu go przez przemysł brytyjski i międzynarodowe komisje jako eksperta w sprawach ochrony środowiska. Zasiada w trzech europejskich komisjach ds. ochrony środowiska, pracujących dla ONZ, oraz jako ekspert do ustalania standardów środowiskowych w Arabii Saudyjskiej.

Zobacz również: