Doktorzy Honoris Causa

Urszula Kozioł

(ur. 1931)
poetka, prozaik

30 października 2002 – uchwała Senatu UWr
11 kwietnia 2003 – uroczysta promocja
promotor: prof. Jacek Petelenz-Łukasiewicz

Urszula Kozioł urodziła się 20 czerwca 1931 r. w Rakówce. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Ukończywszy pierwszy stopień studiów została nauczycielką w liceum w Bystrzycy Kłodzkiej. W 1956 r. powróciła do Wrocławia i w okresie polskiego października współredagowała pismo studentów i młodej inteligencji "Poglądy". Po likwidacji tego pisma w roku 1957, uczyła we wrocławskich szkołach i równocześnie ukończyła studia drugiego stopnia. W latach 1965-1967 była dyrektorem Wrocławskiego Ośrodka Kultury, a od roku 1971 nieprzerwanie redaguje miesięcznik "Odra".

Debiutowała jako poetka w prasie w roku 1953, tomikiem wierszy "Gumowe klocki" w roku 1957. Kolejne tomy poetyckie: "W rytmie korzeni" (1963), "Smuga i promień" (1965), "Lista obecności" (1967), "W rytmie słońca" (1974), "Żalnik" (1989), "Wielka pauza" (1996), "W płynnym stanie" (1998) były wysoko oceniane przez krytykę, cieszyły się powodzeniem czytelników i wzbudzały zainteresowanie tłumaczy. Pierwsza jej powieść "Postoje pamięci" (1964) opisuje dzieciństwo i lata dziewczęce, to co działo się podczas wojny oraz bezpośrednio po niej. W 1971 roku opublikowała nowatorską powieść "Ptaki dla myśli", a w 1984 opowiadania "Noli me tangere". Jest też autorką wielu nagradzanych sztuk teatralnych, libretta do opery "Tetyda na Skyros" Domenico Scarlattiego. Wielostronna i bogata twórczość obejmuje też formy eseistyczne. Urszula Kozioł od wielu lat jest autorką ukazującej się w "Odrze" rubryki felietonowej "Z poczekalni". Wiele umieszczonych tam tekstów ukazało się później w wydaniach książkowych.

Członek Związku Literatów Polskich (wieloletnia przewodnicząca oddziału wrocławskiego), Polskiego PEN-Clubu oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Urszula Kozioł jest poetką wybitną, wysoko cenioną przez krytykę i czytelników. Jej twórczości poświęcone zostały książki monograficzne. Wiele utworów przełożonych zostało m.in. na język niemiecki, angielski, amerykański, włoski, serbski, rosyjski, czeski, słowacki, francuski, bułgarski, rumuński, hebrajski, węgierski i hindi. Wiersze ukazały się w licznych antologiach, a także w osobnych tomach, przede wszystkim w Niemczech w przekładach m.in. Karla Dedeciusa, Henryka Bereski i Jutty Janke, ale także w Stanach Zjednoczonych, Serbii i w Rosji.