Doktorzy Honoris Causa

Bogdan Zakrzewski

(ur. 1916-2011)
historyk literatury, eseista, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego

18 października 1995 – uchwała Senatu UWr
15 listopada 1995 – uroczysta promocja
promotor: prof. Mieczysław Inglot

Bogdan Zakrzewski urodził się 25 września 1916 r. w Poznaniu. Studia polonistyczne ukończył w 1939 r. na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Na tym uniwersytecie rozpoczął, po II wojnie światowej, działalność naukowo-dydaktyczną. Był asystentem (1945-1947), a po uzyskaniu doktoratu (1947) został starszym asystentem (1947-1950) i adiunktem (1950-1952) w Katedrze Historii Literatury Polskiej. W 1952 r. został przeniesiony służbowo na Uniwersytet Wrocławski i zatrudniony jako zastępca profesora (1952-1954), później na stanowisku docenta (1954-1958) w Katedrze Literatury Polskiej. Od 1958 r. profesor nadzwyczajny, mianowany na profesora zwyczajnego w roku 1968. Na uczelni pełnił także wiele funkcji administracyjnych, m.in. był dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej (1969-1971), w roku akademickim 1953/1954 prodziekanem Wydziału Filologicznego.

Długoletni członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Polskiej Akademii Nauk i współzałożyciel Instytutu Śląskiego w Opolu. Był członkiem i przewodniczącym Rad Naukowych Instytut Badań Literackich PAN i Biblioteki Ossolineum. Wchodził w skład Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej do spraw Kadr Naukowych przy Prezesie Rady Ministrów. Od 1992 r. członek czynny krajowy Polskiej Akademii Umiejętności. Należy m.in. do Towarzystwa im. A. Mickiewicza, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauki.

Zainteresowania badawcze prof. Bogdana Zakrzewskiego koncentrują się na literaturze i kulturze polskiej XIX w., a dotyczą m.in. czasopiśmiennictwa społeczno-literackiego, pamiętnikarstwa, pieśni i literatury ludowej na Śląsku oraz twórczości A. Fredry i A. Mickiewicza.