Doktorzy Honoris Causa

Sarvepalli Radhakrishnan

(1888-1975)
filozof, polityk i prezydent Indii, profesor uniwersytetów w Oksfordzie, Chicago, Kalkucie, Madrasie, Majsurze, Benares i Delhi

9 czerwca 1956 – uchwała Senatu UWr
12 czerwca 1956 – uroczysta promocja
promotor: prof. Józef Władysław Wolski

Sarvepalli Radhakrishnan urodził się 5 września 1888 r. w Tiruttani (zm. 17 kwietnia 1975 r. w Madrasie). Studia filozoficzne ukończył na Uniwersytecie w Madrasie (1908), tam też uzyskał stopień doktora. Kolejne szczeble kariery akademickiej, od asystenta do profesora filozofii i religioznawstwa, przechodził na kilku indyjskich uniwersytetach. W latach 1936-1952 wykładał religie Wschodu i etykę na Uniwersytecie w Oksfordzie oraz historię porównawczą religii na Uniwersytecie w Chicago.

Był członkiem Międzynarodowego Komitetu Współpracy Intelektualnej przy Lidze Narodów (1931-1939) oraz stał na czele indyjskiego przedstawicielstwa przy UNESCO (1946-1950). Wieloletni deputowany do Zgromadzenia Ustawodawczego, przewodniczył Komisji Wykształcenia Uniwersyteckiego rządu Indii i był kanclerzem wszystkich indyjskich uniwersytetów (1948-1949). W latach 1949-1952 był ambasadorem Indii w Związku Radzieckim, był wiceprezydentem (1952-1962) i prezydentem Indii (1962-1968).

Członek wielu akademii nauk i towarzystw naukowych w Azji, Europie i Ameryce.

Profesor Sarvepalli Radhakrishnan w filozofii reprezentował kierunek idealistyczny. Postulował stworzenie syntezy kierunków filozoficznych Wschodu i Zachodu. Koncentrował się, w kontekście porównawczym, na filozofii Upaniszad, Rabindranatha Tagore oraz innych węzłowych problemach filozofii indyjskiej. Z pracą naukową i dydaktyczną łączył działalność społeczną i polityczną.