Doktorzy Honoris Causa

Paweł Nantka-Namirski

(1911-1993)
chemik, profesor Instytutu Chemii Organicznej
Polskiej Akademii Nauk

29 października 1980 – uchwała Senatu UWr
17 grudnia 1980 – uroczysta promocja
promotor: prof. Ignacy Siemion

Paweł Nantka-Namirski urodził się 13 października 1911 r. w Gierałtowicach (zm. 16 lutego 1993 r. w Warszawie). Studiował chemię na uniwersytecie w Bonn, Monachium i we Wrocławiu. Doktoryzował się na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu (1939), a habilitował na Akademii Medycznej w Warszawie (1961). Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w roku 1967, a profesorem zwyczajnym został w 1972. Przez wiele lat pracował w przemyśle chemicznym, był działaczem społecznym, m.in. starostą powiatowym w Bytomiu (1945-1946) oraz wicewojewodą śląsko-dąbrowskim (1946-1949). W 1949 r. został dyrektorem Zakładów Chemicznych "Busko" w Budowie, gdzie kierował pracami poszukiwawczymi minerałów siarkowych. Pracował także w Instytucie Farmaceutycznym w Warszawie, gdzie pełnił funkcję dyrektora (1954-1960) i wicedyrektora ds. naukowych (1960-1967). W 1966 przeniesiony został do Instytutu Chemii Organicznej PAN i pracował w nim do przejścia na emeryturę.

Członek szeregu organizacji i towarzystw naukowych, m.in. Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Profesor Paweł Nantka-Namirski przede wszystkim zajmował się zagadnieniami syntezy i technologii środków leczniczych. Zasłużył się na polu badań nad chemią leków w Polsce, zwłaszcza nad potencjalnymi lekami antynowotworowymi.