Doktorzy Honoris Causa

Jan Baszkiewicz

(1930-2011)
prawnik, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, Uniwersytetu Śląskiego i Uniwersytetu Warszawskiego

21 maja 2003 – uchwała Senatu UWr
14 listopada 2003 – uroczysta promocja
promotor: prof. Karol Jonca

Jan Baszkiewicz urodził się 3 stycznia 1930 r. w Warszawie (zm. 27 stycznia 2011). Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim (1946-1950). Tam też uzyskał stopień doktora nauk prawnych w roku 1954. Dwa lata później został docentem w Polskiej Akademii Nauk. Profesorem nadzwyczajnym został w roku 1965 roku, w 1972 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.
W 1959 roku związał się z Uniwersytetem Wrocławskim, gdzie m.in. kierował Katedrą Historii Doktryn Politycznych i Prawnych (1959-1968), był prodziekanem Wydziału Prawa (1962-1964) i prorektorem uczelni (1965-1968). W 1968 roku, w toku tzw. wydarzeń marcowych uznany został przez władze rządowe za "persona non grata" i z dniem 1.10.1968 r. został przeniesiony na Uniwersytet Śląski w Katowicach, gdzie kierował Katedrą Powszechnej Historii Państwa i Prawa. W 1973 roku powrócił do Warszawy i został pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Członek Polskiej Akademii Nauk (korespondent od 1986, rzeczywisty od 1994), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz wielu innych krajowych i zagranicznych towarzystw naukowych. Przez wiele lat zasiadał w Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów Naukowych.
Profesor Jan Baszkiewicz był wybitnym znawcą doktryn politycznych i prawnych, powszechnych dziejów ustrojów państwowych, historii państwa i prawa polskiego oraz dziejów ustroju, polityki i kultury Francji, zwłaszcza doby Oświecenia.