Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Doktorzy Honoris Causa > Conrads

Conrads

Doktorzy Honoris Causa

Norbert Conrads

(ur. 1938)
historyk, profesor Uniwersytetu w Stuttgarcie

22 września 2011 - uchwała Senatu UWr
15 listopada 2011 - uroczysta promocja
promotor: prof. Rościsław Żerelik


Norbert Conrads urodził się 21 września 1938 r. we Wrocławiu, który opuścił wraz z rodzicami w styczniu 1945 w obliczu ofensywy wojsk radzieckich. Studiował historię, historię sztuki i germanistykę na uniwersytetach w Kolonii i we Wiedniu. Wówczas też ukształtowały się jego zainteresowania śląskoznawcze uwieńczone doktoratem o realizacji na Śląsku konwencji altransztadzkiej (1968, Kolonia). W 1978 habilitował się z zakresu historii nowożytnej w Saarbrücken na podstawie pracy o wczesnonowożytnych akademiach rycerskich w Europie. W latach 1978–1981 pracował jako profesor historii w Tybindze i Gießen. W 1981 objął stanowisko profesora historii w Uniwersytecie Stuttgarckim, które piastował do przejścia na emeryturę w 2003.

Głównym przedmiotem działalności naukowej prof. Conradsa są studia nad wczesnonowożytnymi dziejami Niemiec, w tym historia oświaty i dzieje społeczne, oraz przeszłość Śląska w XV–XX w., w tym dzieje Uniwersytetu Wrocławskiego. Opublikował dotychczas 18 monografii i innych prac zwartych oraz blisko 100 artykułów naukowych, nie licząc innych form piśmiennictwa naukowego.

Prof. Conrads aktywnie włączył się w działania na rzecz Uniwersytetu Wrocławskiego. Jest członkiem zarządu Niemiecko-Polskiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego i członkiem Kuratorium Nagrody Naukowej Leopoldina tego towarzystwa.
Za swoją działalność naukową otrzymał w 1998 r. Georg-Dehio Preis, w 2000 Nagrodę Kulturalną Śląska, a w 2004 Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego.

Zobacz również: