Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Doktorzy Honoris Causa > Marczewski

Marczewski

Doktorzy Honoris Causa

Edward Marczewski

(1907-1976)
matematyk, profesor Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu, Uniwersytetu Wrocławskiego

18 kwietnia 1973 – uchwała Senatu UWr
8 maja 1973 – uroczysta promocja
promotor: prof. Kazimierz Urbanik

Edward Marczewski urodził się 15 listopada 1907 r. w Warszawie (zm. 17 października 1976 r. we Wrocławiu). Na Uniwersytecie Warszawskim studiował matematykę (1925-1932), doktoryzował się (1932) i habilitował (1945). Pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego (1932-1939), łączył z pracą nauczyciela w szkołach średnich. Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Lwowa, gdzie jako docent wykładał matematykę na Uniwersytecie im. Iwana Franko (1939-1941). Po powrocie do Warszawy, brał udział w tajnym nauczaniu (1941-1944). Po upadku Powstania Warszawskiego wywieziony został przez Niemców do Wrocławia, gdzie osiedlił się na stałe. Był jednym z organizatorów wrocławskich szkół wyższych oraz współtwórcą wrocławskiego ośrodka matematycznego. Od 1945 r. profesor nadzwyczajny, a od 1948 r. profesor zwyczajny matematyki Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu (od 1951 r. Uniwersytetu Wrocławskiego). Był dyrektorem Instytutu Matematycznego (1945-1967), prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (1947-1950) i rektorem Uniwersytetu Wrocławskiego (1953-1957). Przez szereg lat pracował w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk.

Członek Polskiej Akademii Nauk, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu i Polskiego Towarzystwa Matematycznego.

Zainteresowania Profesora Edwarda Marczewskiego obejmują teorię mnogości, topologię, funkcje rzeczywiste i analityczne, teorię miary, algebrę ogólną oraz rachunek prawdopodobieństwa. Zapoczątkował i rozwinął badania nad ogólnoalgebraicznym pojęciem niezależności.

Zobacz również: