Doktorzy Honoris Causa

Kazimierz Tymieniecki

(1887-1968)
historyk, mediewista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Poznańskiego

20 października 1965 – uchwała Senatu UWr
22 listopada 1965 – uroczysta promocja
promotor: prof. Karol Maleczyński

Kazimierz Tymieniecki urodził się 19 grudnia 1887 r. w Kielcach (zm. 13 października 1968 r. w Poznaniu). Studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (1907-1911), tam też w roku 1912 uzyskał doktorat. Następnie przebywał na studiach uzupełniających na uniwersytetach w Lipsku (1912) i Paryżu (1912-1913). Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął w 1915 na Uniwersytecie Warszawskim, w tym samym roku został tam profesorem nadzwyczajnym. W 1919 przeniósł się na Uniwersytet Poznański, gdzie w 1921 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W okresie okupacji, wysiedlony przez Niemców z Poznania, mieszkał w Warszawie i wykładał na tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich. Na Uniwersytet Poznański powrócił w roku 1945 i pracował w nim aż do przejścia na emeryturę (1960). Pełnił tam różne funkcje administracyjne, m.in. w latach 1928-1929 oraz 1945-1946 był dziekanem Wydziału Humanistycznego.

Członek licznych krajowych i zagranicznych organizacji oraz stowarzyszeń naukowych, m.in. Polskiej Akademii Nauk, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznańskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Profesor Kazimierz Tymieniecki zajmował się przede wszystkim badaniami wczesnych dziejów ziem polskich oraz historią społeczno-gospodarczą wieków średnich. Interesował się również problematyką śląskoznawczą, zwłaszcza kolonizacją
i germanizacją Śląska.