Doktorzy Honoris Causa

Alfons Klafkowski

(1912-1992)
prawnik, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

17 stycznia 1990 – uchwała Senatu UWr
4 kwietnia 1991 – uroczysta promocja
promotor: prof. Kazimierz Działocha

Alfons Klafkowski urodził się 2 sierpnia 1912 r. w Poznaniu (zm. 10 lipca 1992 r. w Poznaniu). Studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Poznańskiego (1931-1935). Tam uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych (1945), został mianowany profesorem nadzwyczajnym (1956) i profesorem zwyczajnym (1962). Wysiedlony przez Niemców z Poznania, okres II wojny światowej spędził w Warszawie, gdzie brał udział w szeregach Armii Krajowej w działalności konspiracyjnej. W 1945 roku powrócił do Poznania i związał się na stałe z macierzystą uczelnią. Był kierownikiem Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego, dyrektorem Instytutu Nauk Prawno-Ustrojowych, prodziekanem i dziekanem Wydziału Prawa. W latach 1956-1962 dwukrotnie pełnił funkcję rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wykładał prawo międzynarodowe publiczne na kilkunastu uczelniach europejskich i kanadyjskich.

Współzałożyciel Instytutu Zachodniego w Poznaniu i członek Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych. Prowadził działalność publiczną i państwową. Był członkiem Rady Państwa (1982-1984), posłem na Sejm VI (1972–1976) i VIII kadencji (1980–1985). Współorganizator i pierwszy prezes Trybunału Konstytucyjnego (1985-1989).

W dorobku naukowym profesora Alfonsa Klafkowskiego centralne miejsce zajmuje problematyka stosunków polsko-niemieckich, zwłaszcza zachodniej granicy państwa polskiego po II wojnie światowej. Zajmował się także systemem prawa międzynarodowego.