Doktorzy Honoris Causa

Kazimierz Smulikowski

(1900-1987)
geolog, profesor Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Warszawskiego

28 maja 1982 – uchwała Senatu UWr
23 czerwca 1982 – uroczysta promocja
promotor: prof. Alfred Majerowicz

Kazimierz Smulikowski urodził się 15 września 1900 r. we Lwowie (zm. 19 września 1987 r. w Warszawie). Studiował geologię na Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1920), na Politechnice Lwowskiej (1920-1921) i mineralogię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Tam też w 1924 roku uzyskał stopnień doktora, a w 1929 habilitował się z mineralogii i petrografii. Już podczas studiów był asystentem (od 1921), a następnie wykładowcą (od 1926) na Politechnice Lwowskiej.  Następnie przeniósł się na Uniwersytet Poznański, gdzie początkowo był docentem, a od 1934 profesorem nadzwyczajnym. W okresie II wojny światowej Profesor przebywał we Lwowie. W 1945 roku powrócił do Poznania, by kontynuować swoją działalność naukowo-dydaktyczną. Od roku 1947 profesor zwyczajny, pełnił funkcję prodziekana (1948-1950) i dziekana (1950-1951) Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego tamtejszego uniwersytetu. W 1952 Profesor został służbowo przeniesiony na Uniwersytet Warszawski, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w 1970 r.

Członek Polskiej Akademii Nauk (od 1956 członek korespondent, a od 1966 członek rzeczywisty) oraz licznych krajowych i zagranicznych organizacji i towarzystw naukowych, m.in. Międzynarodowej Unii Nauk Geologicznych, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Przyrodników im. Mikołaja Kopernika.

Profesor Kazimierz Smulikowski specjalizował się w mineralogii, petrografii i geochemii. Zajmował się badaniem skał Śląska Cieszyńskiego, boliwijskich Andów, Wysp Kanaryjskich i Wołynia. Po 1945 roku skoncentrował się na problematyce petrologicznej Sudetów. Prof. K. Smulikowski uznany został twórcą polskiej szkoły petrografii.