Doktorzy Honoris Causa

Ulrich Engel

(ur. 1928)
językoznawca, profesor Reńskiego Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Bonn

29 września 1999 – uchwała Senatu UWr
24 maja 2000 – uroczysta promocja
promotor: prof. Eugeniusz Tomiczek

Ulrich Engel urodził się 20 listopada 1928 r. w Stuttgarcie. W okresie II wojny światowej został wcielony do formacji samoobrony skąd trafił do obozu jenieckiego we Francji. Po powrocie z niewoli kontynuował, przerwaną przez działania wojenne, edukację. W latach 1948-1955 studiował język niemiecki, francuski, łacinę, historię, historię sztuki i filozofię na Uniwersytecie w Getyndze i Uniwersytecie Eberharda Karola w Tybindze, gdzie także doktoryzował się w roku 1954. Następnie przez 10 lat (1955-1965) był nauczycielem w gimnazjum. W 1965 r. został wicedyrektorem, a w latach 1970-1976 był dyrektorem Instytutu Języka Niemieckiego w Mannheim. W 1974 uzyskał etat profesora na Uniwersytecie w Bonn i wykładał na nim aż do przejścia na emeryturę w 1991 r. Jako "visiting professor" przebywał we wszystkich krajach niemieckojęzycznych, w wielu krajach europejskich i pozaeuropejskich, w tym wielokrotnie w Polsce.
Członek prestiżowych międzynarodowych organizacji i towarzystw naukowych, laureat licznych wyróżnień oraz odznaczeń naukowych i państwowych.
Zainteresowania badawcze prof. Ulricha Engela obejmują przede wszystkim takie działy językoznawstwa germańskiego, jak: dialektologia, gramatyka, leksykologia i leksykografia oraz dydaktyka nauczania języków obcych. Szczególne miejsce w jego działalności naukowej zajmuje jednak gramatyka kontrastywna, w której zakresie ma najbardziej znaczące osiągnięcia. Profesor był animatorem i propagatorem zespołowych międzynarodowych studiów zmierzających do opracowania i opublikowania gramatyk kontrastywnych: niemiecko-serbsko-chorwackiej, niemiecko-rumuńskiej i niemiecko-polskiej. Uczestniczył w zespołowych pracach nad wydaniem gramatyk kontrastywnych niemiecko-francuskiej, niemiecko-hiszpańskiej i niemiecko-japońskiej. W swojej działalności wiele uwagi poświęcał niemiecko-polskiej współpracy naukowej. Utrzymywał stałe kontakty z germanistami polskimi, podejmował z nimi różne przedsięwzięcia badawcze, przez długi czas współredagował czasopismo "Convivium" oraz organizował wspólne konferencje naukowe.