Doktorzy Honoris Causa

Iwan Oleksandrowicz Wakarczuk

(ur. 1947)
fizyk teoretyk, profesor Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie

24 czerwca 2009 – uchwała Senatu UWr
16 listopada 2009 – uroczysta promocja
promotor: prof. Jerzy Przystawa

Iwan Oleksandrowicz Wakarczuk urodził się 6 marca 1947 r. w Starych Bratuszanach na terytorium obecnej Republiki Mołdawskiej. Studiował fizykę na Państwowym Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie (1965-1970). Po studiach wstąpił na aspiranturę w Instytucie Fizyki Teoretycznej Akademii Nauk USRS. Tam obronił pracę doktorską (1974), uzyskał stopień doktora habilitowanego (1980) i objął kierownictwo Oddziału Kwantowej Fizyki Statystycznej w Instytucie Fizyki Teoretycznej. W 1984 r. podjął pracę na Uniwersytecie im. Iwana Franki we Lwowie. Został kierownikiem Katedry Fizyki Teoretycznej, a od 1990 r. kilkakrotnie powierzano mu urząd rektora.

I. O. Wakarczuk sprawował także wiele funkcji publicznych, m.in. zasiadał w Radzie Naukowo-Technicznej przy prezydencie Ukrainy, był członkiem Konferencji Rektorów Szkół Wyższych Ukrainy oraz przewodniczył Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Lwowa i Lwowskiej Radzie Pokoju. Był wiceprezesem (1991-2001) i prezesem Ukraińskiego Towarzystwa Fizycznego. W latach 2007-2010 był ministrem edukacji i nauki Ukrainy.

Prof. Iwan Oleksandrowicz Wakarczuk jest uznanym autorytetem w zakresie fizyki teoretycznej, a jednocześnie uczonym o szerokim spojrzeniu na współczesny świat nauki, kultury, oświaty, a także popularyzatorem nauki. Główny nurt jego pracy naukowej obejmują problemy teorii cieczy kwantowych, teorii przejść fazowych i zjawisk krytycznych, fizyki układów nieuporządkowanych, teorii magnetyzmu, matematyczne metody fizyki, fundamentalne problemy mechaniki, informatykę kwantową. W kręgu jego zainteresowań mieszczą się także zagadnienia astrofizyki, geofizyki, ogólna teoria względności, kosmologia oraz filozofia nauki.