Profesorowie przed 1945 r.

Rudolf Abicht

(1850-1921)

Duchowny ewangelicki, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, lektor języka polskiego i rosyjskiego.

Pochodził z Namysłowa. Uczęszczał do Gimnazjum św. Marii Magdaleny we Wrocławiu i Fryderyka Wilhelma w Poznaniu. Teologię ewangelicką i języki wschodnie studiował na Uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Halle. Jako ochotnik uczestniczył w wojnie prusko-francuskiej (1870-1871). W 1876 został pastorem, najpierw w Proślicach-Miechowej (pow. Kluczborski), potem w polskiej parafii w Namysłowie, następnie w Kurznie-Karłowicach (powiat brzeski) oraz we Wrocławiu. Do Polaków i polskości odnosił się wrogo. W polskiej parafii ewangelickiej prowadził aktywną działalność germanizacyjną.

1891 doktorat UWr, 1892 lektor języka polskiego i rosyjskiego, 1903 minister upoważnił go do posługiwania się tytułem profesora. Habilitował się z filologii słowiańskiej w 1907. Wykłady poświęcał językowi polskiemu i rosyjskiemu oraz poszczególnym pisarzom. Wśród wielu słuchaczy obudził zainteresowanie filologią słowiańską. Swoje prace poświęcił słowianoznawstwu i językom orientalnym.

Autor m.in.: Hauptschwierigkeiten d. russ. Sprache (1897), Die russ. Heldensage (1907), Kleines Elementarbuch d. weißruss. Sprache (1918)...