Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Profesorowie przed 1945 r. > Foerster

Foerster
62c48-ottfried_foerster6_w.jpg

Profesorowie przed 1945 r.

Otfried Foerster

(1873-1941)

Światowej sławy psychiatra, neurolog i neurochirurg. Zasłynął jako lekarz Lenina (1922-24).

W latach 1917-38 profesor na Uniwersytecie Wrocławskim, a 1925-35 przewodniczący Stowarzyszenia Niemieckich Neurologów. Pracował w klinice psychiatrycznej UWr. (1899-1904), specjalizując się w patopsychologii. Przejął kierownictwo Oddziału Chorób Nerwowych w szpitalu Wszystkich Świętych, następnie do 1938 kierował Oddziałem Neurologii w szpitalu Wenzel-Hanke. Wydawca specjalistycznego pisma „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 
Jako klinicysta, chirurg i uczony stworzył podstawy nowoczesnej neurologii. Wprowadził terapię zajęciową w lecznictwie umysłowo chorych oraz zasadę kompleksowego leczenia schorzeń rdzenia kręgowego, stosując przy tym tzw. Chordotomię, nazywaną też metodą Foerstera. Operacje żołnierzy rannych w czasie I wojny światowej umożliwiły mu odkrycia w zakresie funkcjonowania ośrodków motorycznych kory mózgowej i patofizjologii systemu nerwowego, wykorzystywane m.in. w leczeniu padaczki pourazowej.

Autor wielu prac naukowych, m.in.: Die Leistungsbahnen des Schemrzgefühls (1927), 17-tomowego Handbuch der Neurologie (1928/29 i wspólnie z O. Blumkem 1936/37). Dystansował się wobec nazizmu, toteż w 1938 zmuszono go do przejścia na emeryturę.

Zmarł niemal równocześnie z żoną Marthą, którą mimo katolickiego wyznania hitlerowcy oficjalnie napiętnowali jako pół-Żydówkę.

Zobacz również: