Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Profesorowie po 1945 r. > Hartman

Hartman
5e705-hartman_stanislaw.jpg

Profesorowie po 1945 r.

Stanisław Hartman

(1914-1992)

Matematyk.

Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (1937 – uczeń B. Knastera, K. Kuratowskiego, S. Mazurkiewicza i W. Sierpińskiego). W czasie wojny studia z zakresu fizyki we Lwowie (1939-41), więzień Pawiaka (1942). We Wrocławiu od XI 1945. Kierownik Zakładu Funkcji Rzeczywistych Instytutu Matematyki PAN (od 1949), Katedry Algebry UWr (1953-68), Zakładu Analizy Funkcjonalnej (1981-84), prodziekan Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1952-53). Twórca wrocławskiej szkoły analizy harmonicznej; publikacje i badania z zakresu teorii mnogości, teorii liczb, teorii ergodycznej, redaktor „Colloquium Mathematicum”. Pozbawiony pracy na UWr za udzielanie wsparcia protestującym studentom podczas wydarzeń marca 1968 (przywrócony dopiero w 1981), odmówił udania się na emigrację. Współpracownik Komitetu Obrony Robotników (1976-81), współorganizator Towarzystwa Kursów Naukowych (1978), uczestnik wrocławskiej Rady Jedności, członek i założyciel Ruchu Obywatelskiego Akcji Demokratycznej (1990), członek Rady Regionalnej Unii Demokratycznej.

Zobacz również: