Profesorowie po 1945 r.

Adam Chełmoński

(1890-1959)

Prawnik, adwokat, specjalista w dziedzinie prawa cywilnego i handlowego.

Bratanek malarza Józefa.
Od 1922 pracownik naukowy Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, od 1930 profesor. Członek Komisji Kodyfikacyjnej RP i przewodniczący jej sekcji prawa handlowego. Członek Rady Adwokackiej w Warszawie (1925-36), redaktor naczelny „Palestry” (1932-37), poseł na Sejm RP (1922-26) z ramienia Związku Ludowo-Narodowego. Internowany w Rumunii podczas II wojny światowej.

Od 1946 profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Prodziekan Wydziału Prawno-Administracyjnego (1948-50), dziekan Wydziału Finansowego Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu (1951-52). Przewodniczący Zarządu Oddziału PTE we Wrocławiu (1950-54), członek sekcji prawa cywilnego Komisji Kodyfikacyjnej (1957-59), wiceprzewodniczący Komitetu Nauk Prawnych PAN, członek redakcji „Orzecznictwa sądów polskich i Komisji Arbitrażowych” oraz „Studiów Cywilistycznych”.

Ważniejsze publikacje: Prawo gospodarcze (1924), O nadzorze celem uniknięcia upadłości (1925), Komercjalizacja Polskich Kolei Państwowych jako zagadnienie prawne (1927), Wpływ samorządu gospodarczego na ustawodawstwo (1932), Założenia wstępne struktury prawnej przedsiębiorstw państwowych (1950), O znaczeniu zasad ogólnych w normowaniu gospodarki uspołecznionej (1956), Udział załogi w zarządzaniu przedsiębiorstwem państwowym, a stosunki własnościowe (1958).