Profesorowie po 1945 r.

Antoni Knot

(1904-1982)

Historyk, bibliotekarz.

Studia na UJK we Lwowie (1922-26), doktorat 1929. Bibliotekarz w Polskim Muzeum Szkolnym we Lwowie (1925-27), mł. i st. asystent w Katedrze Historii Oświaty i Szkolnictwa UJK, praca w archiwum UJK (1932–1936). Podczas okupacji radzieckiej Lwowa zatrudniony jako bibliotekarz, podczas niemieckiej – kustosz Archiwum Miejskiego. W 1945 przez krótki okres pracował w Bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wszedł wówczas w skład tzw. Grupy Naukowo-Kulturalnej miasta Wrocławia, która miała m.in. za zadanie zabezpieczyć zbiory kulturalne po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną i Wojsko Polskie.
Od 9 maja 1945 we Wrocławiu. Organizator i pierwszy dyrektor Biblioteki UWr (1945-63). Od 1963 pracownik Katedry Bibliotekoznawstwa (od 1969 Instytutu) na Wydziale Filologicznym UWr (dyrektor 1969-72). 1955 profesor nadzwyczajny, 1963 zwyczajny.
Jako sekretarz generalny Towarzystwa Przyjaciół Ossolineum i dyrektor Zakładu Naukowego im. Ossolińskich (1946-49) zbudował podstawy działalności Ossolineum we Wrocławiu. Od 1965 do 1975 przewodniczył Radzie Naukowej Ossolineum (od 1978 jako honorowy przewodniczący). Współzałożyciel Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego (1946), inicjator powołania w jego ramach Komisji Bibliografii i Bibliotekoznawstwa (1953) oraz serii wydawniczej „Śląskie Prace Bibliograficzne i Bibliotekoznawcze” (od 1955). Z jego inicjatywy rozpoczęto wydawanie serii „Zeszyty Naukowe UWr” (1955, obecnie „Acta Universitatis Wratislaviensis”. Założyciel  i redaktor od 1957 „Roczników Bibliotecznych”.
Aktywna działalność polityczna (SD).

Zainteresowania naukowe: epoka Stefana Batorego, dzieje kultury i oświaty w Galicji. Kolekcjonował ekslibrisy o tematyce śląskiej.