Laureaci Nagrody Nobla

Otto Stern

(1888-1969)

Fizyk i teoretyk "doświadczalny", laureat Nagrody Nobla z roku 1943 z dziedziny fizyki za wkład w rozwój metody wiązki molekularnej i odkrycia momentu magnetycznego protonu.

Był wnukiem bogatego kupca żydowskiego, właściciela żorskiego młyna Abrahama Sterna.
Studiował na  uniwersytetach we Freiburgu, Monachium i Wrocławiu. Tytuł doktora chemii fizycznej uzyskał na Uniwersytecie Wrocławskim. Jego rozprawa doktorska w zakresie ciśnienia osmotycznego dwutlenku węgla w stężonych roztworach miała charakter zarówno praktyczny jak też i teoretyczny. W przyszłości ustaliła jego działalność badawczą, dzięki której sam siebie określił jako teoretyka doświadczalnego.
Pracował z  Albertem Einsteinem najpierw na Uniwersytecie Praskim, a następnie w 1913 – na Politechnice w Zurychu.
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej, w której brał czynny udział poświęcał się pracy naukowej. Pracował we Frankfurcie (wspólnie z M. Bornem), jako profesor fizyki teoretycznej na Uniwersytecie w Rostocku, a następnie jako dyrektor w nowo powstałym Instytucie Chemii Fizycznej na Uniwersytecie w Hamburgu. Po dojściu Hitlera do władzy w 1933 wyemigrował do USA.