Multimedialna BAZA DANYCH

Dzieje Uniwersytetu > Laureaci Nagrody Nobla > Fritz Haber

Fritz Haber
56511-haber_014_www.jpg
739f6-haber_indeks013_www.jpg

Laureaci Nagrody Nobla

Fritz Haber

(1868-1934)

Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1918 roku za opracowanie metody syntezy amoniaku, co miało kluczowe znaczenie przy produkcji nawozów sztucznych.

Był synem Siegfrieda Habera, członka rady miejskiej i senatora Wrocławia. Studiował  we Wrocławiu, Heidelbergu  i Berlinie. Kontynuował pracę naukową w Zurychu i Jenie. Od 1898 profesor chemii na Uniwersytecie w Karlsruhe (1898–1911) oraz Instytutu Chemii Fizycznej im. Cesarza Wilhelma w Berlinie (1911–1933).
Prowadził badania w dziedzinie elektrochemii i katalizy. Od 1904 rozpoczął prace nad równowagą reakcji powstawania amoniaku z atomów azotu i wodoru w wysokich temperaturach i wysokim ciśnieniu. W latach 1905–1910 opracował metodę syntezy amoniaku, zwaną metodą Habera i Boscha. W 1908 w otrzymał po raz pierwszy amoniak ciekły metodą półfabryczną, a w 1913 pod jego kierownictwem był utworzona fabryka, w której utrwalano azot z atmosfery.
Był współtwórcą niemieckiego przemysłu zbrojeniowego, w czasie I wojny światowej ekspertem od produkcji i stosowania broni chemicznej (sprawował osobisty nadzór nad atakiem gazowym pod Ypres).

Zobacz również: