Laureaci Nagrody Nobla

Friedrich Bergius

(1884-1949)

Chemik, prowadził badania nad sposobami wysokociśnieniowego uwodorniania węgla (brunatnego i kamiennego) do węglowodorów ciekłych (benzyny syntetycznej). W 1931 wraz z Carlem Boschem zdobył Nagrodę Nobla, za wkład w wynalezienie i rozwój chemicznych metod wysokociśnieniowych.

Syn kupca i właściciela fabryki chemicznej ze Złotnik. Studiował w Lipsku i Wrocławiu (1903-07). Po studiach, wraz z F. Haberem pracował we wrocławskim laboratorium R. von Abbega a następnie w Karlsruhe, biorąc udział w badaniach nad syntezą amoniaku. Swoje badania kontynuował już jako profesor uniwersytetów w Hanowerze, Essen i Heidelbergu.
Badał sposoby wysokociśnieniowego uwodorniania węgla (brunatnego i kamiennego) do węglowodorów ciekłych – benzyny syntetycznej (metoda Bergiusa), scukrzaniem drewna (hydroliza celulozy), opracowanie metody otrzymywania fenolu z chlorobenzenu oraz glikolu z etylenu.